Çocukken ben;
Düşlerim mavi idi.
Gökyüzü mavi,
Uçurtmam mavi,
Dünyam mavi.
Her çocuk gibi, korkularım vardı.
Korkularım; kapkara.
Büyüdüm;
Korkularımda büyüdü.
Buğday sarı, ekmek esmer,
Güneş yakar, tenim esmer.
Kanı gördüm, kırmızı.
Şarap içtim, kırmızı,
Su berrak,
Süt beyaz,
Deniz mavi,
Gök mavi,
Aşk mavi,
Sevda mavi.
Çok büyüdüm…
Rakı içtim beyaz,
Dal yeşil,
Gül kırmızı,
Papatya beyaz,
Karanfil kırmızı.
Düşlerim benim;
Renk cümbüşü…
Kayıt Tarihi : 25.11.2004 00:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Baran Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/11/25/duslerim-16.jpg)
Sevgili dost buram güzellik kokuyor şiiriniz..
TÜM YORUMLAR (2)