Evimiz,
Nohut oda,bakla sofalı,
Kömür sobalı saray…
Ben,gün batımında yorgun,bitkin,
Çizmelerine balçıklar sıvanmış prens…
Sense,çalışmaktan elleri parçalanmış,
Düşleri sürgünde prenses…
Ama inan,
İkimiz krallardan,kraliçelerden mutluyuz…
Ocağımız köşklerden sağlam,
Saraylardan bile enfes…
Çünkü lokmamız,helâl lokma,
Soluduğumuz helâl nefes…
22.12.1994
Haluk Şan DikmenKayıt Tarihi : 30.5.2006 16:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!