Düşlere Dokunamazsın Şiiri - Su Eda Gümüş

Bir gün yorulacaksın. Kendine çizdiğin bu yol yokuşlara uğrayıp düşlerini zorladığında. Yüzlerce insan düşler sokağını doldursa da yaşadığın saf yalnızlık olacak. Hiçbir düş sıcak bir tenin dokunuşunu yaşatamaz uykularına. Sen gerçek bir dokunuşun sevgi sızan bir gülümseyişin güzelliğiyle günlerini hiç süsledin mi. O kalabalık bu hazzı yüreğine yaşattı mı. Sevgi düşlerde aranmaz sevgili. Sevilmek hiçbir zaman gözlerini görmediğin insanların sana armağanı olamaz. Kelimelerin süslediği yüzlerin sadece bir resim olduğu aşklar aslından çok uzak bebeğim. Kendini bu yollarda oyalama. Hayat en gerçek haliyle geçiyorken içinden onu kendinden uzak zannetme. Onun içinden geçtiği her an bir parçana dokunduğunu ve seninle akıp gittiğini, geleceğinde de yegane yoldaşın olduğunu görmezden gelme. Seninle doğup senin batacağın an batacak olan güneş böyle sarmışken yüreğini gözlerini açmalısın. Bir mamur uykunun sıcaklığına aldanmamalısın. Düşlere dokunamasın, bir vücudu bir teni, bir soluğu, elleri yok. Yeri yurdu yok. Ona şekil veren ona soluk olan sensin. Sen üflemesen kanatlanamaz uçuşamaz gözkapaklarında. Şimdi gözlerini açmalısın, düşler sokağında gördüklerinden kat be kat güzel olan senin onu fark etmeni beklemekte. Düşlerin adresi yok sevgili, oysa hayat yüreğinde.