Düşlere Dair Şiiri - Sabri Günenç

Gözlerin aydınlatır ortalığı
Uykunun en karanlık anında
Bir yıldız bu adı konulmamış
Geceden kayarak sonsuzluğa
Anlatamam tadı dudağımda…

Umurunda mı galaksinin
Döne dursun pervaneler boşlukta
Külhan yangın yeri bu yürek
Bir kez dokunamamış o tene
Kavuşmak mı o güleç yüze
Kışa bahara yaza belki güze…

Alıp başımı gidemem uzaklara
Yürür gölgem gizemli tuzaklara
Ağlarım öylesine bu puslu havadan
Kaçan son yaprakları kuru ağacın
Henüz yaşanmamış anılardan…

Kabuk bağlar şafakta yaralar
Öpülüp okşanır yine saçı başı
İnceden kalem kaşı
Gün olumlu ışıkla doğar
Yarını yaşama bağlar…