Düşlerde Yaşam Şiiri - Kamil Serdengeçti

İçimden dökülüyor yılların sesi
İçim eriyor gidiyor bin suslar ötesi

Artık
Sabahları güneşi görmez oluyorum,
İçimde bir sıkışık yığınlar öfkesi
Kalbim
Bu mezar
Çimentodan pek
Harmanlanmış sarı acılar kafesi
Artık bulutlar bile yok dünyamda
Size hasretim ben kızıl akşam güneşleri
Nerdesiniz geçmiş düşlerimin
O “bir gelecek sevgi” sessizleri
Şeklinizi bile görmeden ben

Böyle mi olmalıydı
Bir nokta bile değil
Ben ve bütün yaşamım

“Düşsel yaşam”
Düşlerde vardır
Hani ya
Yaşamda düş
Düşte yaşam

Ya düş yoksa?
Bir ufuk çizgisi bile
Hadi geçtim
Bir noktacık
Yoksa
Düz çizgi
Düz çizer elektronuz artık...