kar
her yer kar
yerde
gökte
tende
her yer kar
soğuk
üşüyorum
öğle ki
hasımdan daha hasım
umarsız soğuk
soğuk bana acımıyor
oysaki en soğuk havaları bile
türkülerimle ısıtırdım köyümde
vefa bilmiyor
oysaki ben onu hiç terk etmedim
toprak gibi
ve neydi eline düşüren soğuğun beni
ellerimi uyuşturan neydi
göremedim hiç kimseyi
düşler
ben de sahiptim biraz
bulutlara yazıyordum her yaz
şimdi
kar olup düşüyorlar
düşüyorlar umutlar
ben üşüyorum
düşüyor yarınlar
ben üşüyorum
düşüyor
ben
üşü
yo
rum...
Kayıt Tarihi : 20.6.2008 21:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ulvi Avcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/20/duslerde-mi-usurler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!