Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
usta kalemınızden dokulen nadıde satırlarınız için yuregınıze tesekkurlerımı sunarım saygılarımla
Yanılmak insanlara mahsustur.Hele seviyorsa yürek...daha bir kör olur.Sevgi ışıklarında kamaşmıştır gözleri.O tatlı rehavette daha bir ipnotize olmuştur bütün benliği.Ama işte böyle düşe kalka yürüyoruz hayatı...Düşlerde yanıla yanıla.Eğer ağlayamasa gözler o anda bir şey olur mutlaka.Çünki acılar insanın kaldırma gücünü aşıyor.Yalnız bir şey daha var.Zaman devreye girip en uyuşturucu,okşayıcı,tedavi edici parmaklarını uzatıyor.Pelte pelte yaraları bile sarıp kabuk bağlatıyor.Yüreğinizi koymuşunuz yazarken...Belkide mürekkep bulamayıp akan gözyaşlarıyla yazdınız.Onun için mi böyle güzel...etkileyici oldu acaba.Bu güzel çalışmanı kutluyorum.Ant+10 Tam puanla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta