Düşler Yolsuzluğu

Çizik atmıştı hayalleriyle oraya buraya
Sonra o olmuş bu olmuştu gülümsemişti
Düşmüştü çaptan içe dönmüştü bi kerecik
Susmak yazgı olmuştu sözlerde incelerek
Neden niçinsiz yaşatmıştı olanları gülerek

Oradaydı her an hatırlatanılandı nağmelerde
Fikirler görmüyordu ürküntülü anlarını
Realist örüntüler arasında yolcuydular
Dülger ol dercesine dostların gül cemalinde
Terecilerden feyiz almadan görünendiler

Ufak fakat geçekler vardı düşler yolsuzluğunda