Düşler Yanmak Üzere Şiiri - Nurcan Talay

Neredeysen gel hadi, al getir yüreğini
Ah etsem de aldırma, çekerim külfetini

Dilimde ismin ezber, kalpte isyan sönmüyor
Zehir etme hayatı, gözyaşlarım dinmiyor

Kimseyi sevmez inan,yürek başka yâr seçmez
Asırlar geçse bile, bu gönül senden geçmez

Bulutlar ağlıyor bak, yağmurlar üzgün sanki
Sensiz öksüz kalınca, ah ederler inan ki

Sıcak akarken hayat, güneşi çok severdik
Gülmek aşka yakışır, aşkta hep bize derdik

Mevsimler gibi idin, takvimimde bitmezdin
Yapraklar düşerdi de, sen bağrımdan gitmezdin

Gökyüzünü izlerken öperdik bir yıldızı
Küstürmeyelim derdin, şafak vakti beyazı

Sen gökkuşağı gibi hep rengarenk bakardın
Hasret günahtır deyip, kollarını açardın

Tertemiz hava gibi senle hayal kurardık
Sanki daha dün gibi mutlu olup coşardık

Karşımda otururdun, hep gelirdik göz göze
Ara sıra aniden, şiir okurdun bize

Ay ışığından tutup, karanlığı döverdik
Yan yana uzanırken, kalbimizi severdik

Yalvartma çık gel hadi gece sinmek üzere
Dilimde binbir dua, düşler yanmak üzere

Ateş olur düşerim, sensiz küle dönerim
Yoksul canı devirip, nefesimden giderim

Çıkıp gelmezsen şayet içimde acı eser
Yürek başını eğer, damarımı aşk keser

Nurcan Talay
08.08.2010