Gönül bulma geceye hasretken
sessizliğe en çok ihtiyacın olduğu an
kulak verip yaşamı dinleme
soyutu yaşayabilme...
Tüm nesnelliğin başlangıcında
aynı kalabilme değişip dönüşürken...
Hiç bir şeyi işitmeden
her şeyi işitme
kendi yanlışlarını yaşama
gerçeğe susadığın anlarda
neden böyle
..........
..........
Kayıt Tarihi : 16.6.2002 12:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!