Düşler Ve Şiirler Şiiri - Musa Karademir

I
Duyduğumla söylediğim
Söylediğimle sustuğum
Sustuğumla düşlediğim
Arasında (ki) şiirsin sen

II
Yüreğim dağlanırken
Ateşten özlemlerinle
Gözlerimde seni kazanmanın
Savaş parıltısı
Sesimde ise,
Yenilmişliğin izi

III
Ey tutkun deli gönül
Derdini kendine sakla
Seni duyan yok

IV
Şanına yaraşır tek çiçeği bulamadan
Avare dolaşıp durdum ey doğa ana
Şu koca dünyanın dört bir bucağını
Doğmuştum aslında umutlu ve korkusuz
Şimdi, korkusuz ama umutsuz dönüyorum yine sana

V
Altın nakışlı sınırında evrenin
Düşünürüm: insandaki o yok olma tutkusunu
Sonra Musa’yı sarıp yakan Yeşim’i
Yitsin artık bu dünya
Sadece kalsın aşk...

VI
Zaman son büyük yarışında
Koşacak ikinci bir yelkovanla
Kavuşturacak her şeyi bir anda
Kim bilir belki mümkün olsa
Yaşamak ölüm sonrasında

VII
Dünyanın yüreğindeki
Bilinmezliği pekiştiren
Sen
Ve
Ben

18 Mayıs 2001 (Cuma 14:00)