Düşler ve hayaller

Ben tam orta yerinde başladım hayata,
Benim ne pembe düşlerim oldu,
Nede pembe hayallerim.
Mavi düşler görürdüm en fazla,
Yaz akşamlarında.
O düşlerde de çoğu zaman,
Simitlerin tamamını sattığımı görürdüm,
Sevinçle uyanırdım sabahına.
En büyük hayalim,
Bütünlemeye kalmadan geçmek olurdu,
Bir üst sınıfa.
Ben çocukken babam,
“Hamalın oğlu hamal, patronun oğlu patron olur” derdi,
Babam motor ustasıydı,
Bende en fazla memur olabildim.
En sevdiğim gün bayramlardı,
Ne okul nede iş vardı.
Yeni elbiseler ve ayakkabılar,
Sadece bayramlarda alınırdı.
Birde sadece bayram harçlıklarının toplamı,
Bize çikolata aldırırdı.
Yaşama karşı her zaman korudum umudumu,
Ama ne pembe düşlerim,
Nede pembe hayallerim oldu.

14.12.2014/Adana