Düşler Ve Gerçekler Şiiri - Halil Aksoy

Başımda esen kavak yelleri geçti.
Şimdi acı poyrazlar esiyor etrafımda.
Göremedim gerçeği,
Çünkü boyalıydı üzeri pembe boyayla.
Aklım havalardaydı.
Ben sanıyordum dünyanın merkezini.
Durmadan boyuyordum hayellerimi,
Uzun saplı fırçamla.
Cennet yarattım kendime,
Başımdaki kavak yelleri ve elimdeki sihirli fırçamla.

Hiçbirşeyin kıymetini bilmedim.
Onunkini nasıl bileyim.
Dünyanın merkezi bendim nasıl olsa.
Fırtına dindi sular çekildi,
Bu rüyanın biteceğini nereden bileyim.
Bir kum tanesi gib kalakaldım ortada.
Sadece ben mi çılgınlık yaptım?
Bana neden bu ceza.

Neden göremedim onun bana aşık olduğunu.
Sonra anladım onu deli gibi sevdiğimi.
Şimdi şuramda yanıbaşımda olsaydı,
Kalbini dinlesem, yüzümde hissetsem soluğunu.
Yanımda yanıbaşımda olsa ne olurdu?

Ben kaderimi derin çizgilerle ayırdım onun yolundan.
Beton duvarlar çektim sağından solundan.
Küçücük bir kapı bıraksaydım,
Eminim gelirdi arkamdan.