Düşler Uyanmak Şiiri - Farettin Çakal

Düşlerden uyanınca yalnız, Tek başına bakarken hayata, Hep yanında bekleyen, Bir sevda var olmalı mı, Buğulanmış bir göz, Duygu yüklü bir gönül, Aşka koşan bir yürek, Her an yanında bulunmalı mı. Gün batımları yaşarken, Yakarışa geçer tüm kainat, Tebessümle bakan bir çift göz, Herdem bakışmalı mı? Sonbahar yaklaşırken Solan yapraklar tek tek düşerken yere, Toprak her gün yaklaşırken, Kışa, beyaz karlara seslenmeli mi? Çıkarken merdivenleri tek tek, Çarpıyor sevdanla bir tek yürek, Ellerinde bir gül yüzde tebessüm, Senin için her gün beklemeli mi? Şimdi vuslat vakti,hayatın son demi, Uyanan gönüllerin mahşeri, Uzanmak sonsuza yalnız, Bu yolculukta tek başına ve sensiz. Farettin ÇAKAL0307