Düşler Ülkesi Şiiri - Saniye Uğur

düşler ülkesinin yolcususun sen
ceplerinde başı eğik umutlarınla yürümektesin
çıplak ayakların değiyor taşlara
acı çekmiyor acıtıyorsun
yaşam can çekişiyor
çiçeklerin gözleri yaşlı
yıldızlar kayıyor ruhunun gök yüzünden
aşkla yaptığın anlaşmayı bozup
yalancı kırmızıya satıyorsun hisseni
ölmesini de bilmiyorsun
yaşamayı beceremediğin gibi
saçları beyaza çalan bir çocuğun yorgunluğuyla
tüketiyorsun yolları
kendini bitirdiğini bilmeden
ağlar gibi gülüyorsun kimi zaman
kimi zaman da güler gibi
zamanın öldürdüğü insanlar yüreğinde
yükün ağır
şimdi ise sen öldürüyorsun açan baharları
ışıkla yıkamak isterken benliğini
kömür badanalı bir odaya kilitliyor zincirlerin seni
etrafında okyanuslar
sen yine de korkuyorsun susuzluktan
düşlerden düşüyorsun uykunda
avuçlarında bir damla yağmur
eskiyorsun eksilerek
yollarını vuruyorsun çocukluğuna
bir kardelen gibi üşüyorsun
harabeler içinde buluyorsun
kırmızıyı içmiş bedenini
yüreğine batıyor
parçalanmış aşkların taneleri
sırça biblolara benziyor yaşananlar
sabrının sabrı tükeniyor
bir dağ başı kadar yalnızsın içinde
baharı kokladıkça utanıyorsun suretinden
saatin en sonbahara beş var
bir kırlangıç anlatmak istiyor hikayesini
fırlatıp atıyorsun harflerin kardeşliğini
uykunu kandırmak isterken
düşlere dalıyorsun yeniden
el yapımı bir hüzün çöküyor ruhunun çatısına
kilitli kapıları ülkenin
sınırlarında barut kokulu taştan yüzler
ve yürümektesin zamana inat
kırlangıcın hikayesini dinlemeden
çiçeklerin göz yaşlarını silmeden