Düşler Treni Şiiri - Volkan Yoruç

Düşler treninde gidiyorum
Yarına ne kaldı bilmiyorum
Geceler sanki biraz daha karanlık
Yanımda dursanda seni göremiyorum

Bu bir hayal dünyası biliyorum
Kaç kere ölsemde hala yaşıyorum
Bak yine aydınlanmadı o karanlık
Elimden tutsanda ellerini bile bulamıyorum

Düşler trenine kapılmış hayallerim
Yırtılırcasına tutunmuş köşelerinden ümitlerim
Bir şarkı bir ninni gibi tedirginim
Bir gün bu yolculuk biticek diye hala bekliyorum

Durak durak geziyorum
Aşk meşk değil beklentim
Uyanmak oldu saplantım
Ne trenmiş ki artık durduramıyorum

Sağımda eski sevdalar
Solumda olmayan sevdalar
İçimde tüten son umutlar
Bu yolcukluk bitmeyecek diyor kulağımda fısıltılar

Dışarda bitmeyen gecenin soğuk yıldızları
İçeride gitmeyen anıların yakıcı simaları
İçimde çıldıran volkan patlamaları
Ve hala kulağımda bu tren asla durmaz çığlıkları

Bu bir düş treni
Ne bineni var nede freni
Bir sen içerde bir sen bileni
Bitmez bu yolculuk kaybetsende kendini