Düşler Sokağı Şiiri - İbrahim Gök

Burası,
Dedikoduların çığlık çığlık yayıldığı,
Glabol dünyada bir yer:
Düşler Sokağı...
Küçük bir köy belki de köyden büyük bir şehir.
Her günbatımıyla binlerce onbinlerce,
Çocuksu düşlerin kâbuslara karıştığı,
Gündoğumuyla milyonlarca düşlerin yeşerdiği,zamanla solduğu,
Kâbusların büsbütün her tarafı kapladığı, sardığı,
Küçük bir köy belki de köyden büyük bir şehir.
Kuşların ancak rüyada göklerde süzüldüğü,öttüğü,
Karbondioksidin birçok çiçeği açmadan kuruttuğu,
Arının çiçeği tatmadığı yalnız hayal ettiği,
Tibinin boyrazın herşeyi yerle bir ettiği,
Küçük bir köy belki de köyden büyük bir şehir.
Eşkiyanın terörün kol gezdiği,
Yalanın dolanın siyasetin herkesi uyuttuğu,
Kontrolsüz kavşaklarla dolu düşüncelerin çalkandığı,
Polisin ışığın levhanın hiçbir köşede olmadığı,
Küçük bir köy belki de köyden büyük bir şehir.
Burası,
Vehimli platonik âşıklar caddesi,
Sevginin sevgilinin glabol vesilesi,
Düşler Sokağı...
Küçük bir köy belki de köyden büyük bir şehir.