Düşler Sandalı Şiiri - Ertuğrul Adem Kar ...

Haydi! ...kalkıyor, kalkıyor! !
Nereye gitmek istersen oraya
Haydi! ...kalkıyor, kalkıyor
Yetiş sende, fırsatı kaçırma!

Çingene kız gel bak
Seni de gönderelim çocukluğuna,
Hanım abla istemez misin on sekizini bir daha!
Bey amca at elinden o bastonu bir köşeye,
Gel, gel işte çapkın yıllar var elimizde!

Taze sıkılmış umutlar,
Dalından yeni koparılmış mutluluklar,
Bulutsuz kahkahalar,
Ne istersen var, düşler sandalında
Haydii! ..kalkıyor, kalkıyoor kaçırmaa! ...

Nerde görülmüş böylesi
Kurşun yerine menekşe,
Gözyaşı yerine damla damla neşe,
Daha ne istersen var elimizde,
Ayrılıkmış, hüzünmüş, kedermiş,
Savaşmış, zulümmüş, ölümmüş,
Yok işte, yok! Düşler sandalının içinde.

Şişt! Sen; sen sarı saçlı güzel kız
Niye asık suratın öyle,
Peri masallarının prensesi değil misin sen?
Bak, bin sandala kendi gözlerinle gör istersen
Yakışıklı prensin seni bekliyor,
Şahlanmış bembeyaz atının üstünde.
Hah! Gülsün yüzün işte öyle,
Gel, gel şimdi otur sandalın köşesine
Bütün peri masalları artık emrine amade…

Gökkuşağının en renklisi,
Hatıraların mavi gözlü, buğday tenlisi
Aşkların Everest’i, çocukluğunuzun gül bahçesi,
Saklambacı, yakan topu, kör ebesi, uzuneşeği,
Gülü, sümbülü, lalesi, menekşesi,
Daha nesi var nesi…

İsterseniz güzel bir kır gezintisi,
Buram-buram bahar kokan
İsterseniz sıcak bir yaz akşamı,
Sevgilinizle el ele bir fayton sefası;
Ya da çocukluk arkadaşlarınızı çağıralım,
Kuralım şöyle en koyusundan muhabbeti
Düşler sandalı bu, her şey düşlerinizde gizli…

De ki; sınav yok bugün
De ki; bulutsuz hayallerim
De ki; ayrılık olmamış hiç
De ki; çocukluğum yanı başımda
De ki; evlenmişim sevdiğimle
De ki; tertemiz havası, memleketimdeyim
De ki; hiç ölmemek lazım
De ki; çakal otağında aslanım
De ki; tokum, aç kalmamışım
De ki; severken yaşlanmamışım
De ki; bir sigara, bir bardak çay yeter bana
De ki; yaslanacak bir omuz var yanımda
De ki; acı olmayan bir dünya tüm insanlığa

Ne istersen, ne varsa daha aklında
Hadi! ... Hadi bin sende o zaman düşler sandalına.