Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Arıyoruz...
Düşlerimizde bile...
Uyanıkken zaten...
Nasıl da daraldı/k...
Kapandık... "Kapana" girdik...Sanki kendiliğinden, iten varmış gibi ardımızdan!
Günler, geceler... Sabah akşam... Anlamı kalmadı, karıştı birbirine...
Ruhumuz bedenimize dar geldi!
Ellerimiz boğazımızda, düğüm düğüm......
Nedir bu?
Düş mü, kabus mu?
İnanamıyoruz işte Serkan Bey, Kardeşim..
Hayallerimize bile sığamıyoruz artık!
Şiirdi.. Günün ve yaşananların gölgesinde..
Tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta