Bir şehir var içimde.
Öyle kalabalık öyle gürültülü,
İnzivaya çekilmek istiyorum çoğu zaman,
Konuşmak istiyorum içimde büyüyen dünyamla.
Korkuyorum sanırım,
Her şeyin rengi değişirken,
İçimdekilerin rengi de değişiyor.
Geçiyor zaman,
Dönüp bakıyorum da ne çok şey geride kalmış.
Bir nefeslik dostlarım hepsi uzakta.
Yanımda kimseyi bulamıyorum.
Yaşamak ne kadar güzeldi.
İçimdeki gezgin gezdirirdi şehir şehir beni,
Ruhumun vücut bulmuş hali
Dünyaları ayağıma sererdi.
Şimdi ölüm sessizliği var sokaklarda,
İçimdeki şehrin izleri de aynalarda.
Göklere gönderdim nefesimi,
Nereye ulaşır bilmiyorum.
Umut yazmıştım günün birinde,
Güvercin kanadına takmıştım gerçekleşsin diye.
Zaman zor günleri gösteriyor.
İstemsizce mezar taşı alanlar var.
Dünya zifiri karanlık.
Gidecek bir dünya kalmadı.
Boğuluyorum.
Haykırmak istiyorum olmayan sokaklardan.
Düşler ötesi bir yer arıyorum.
Kayıt Tarihi : 13.4.2020 15:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Düşlerimizde bile...
Uyanıkken zaten...
Nasıl da daraldı/k...
Kapandık... "Kapana" girdik...Sanki kendiliğinden, iten varmış gibi ardımızdan!
Günler, geceler... Sabah akşam... Anlamı kalmadı, karıştı birbirine...
Ruhumuz bedenimize dar geldi!
Ellerimiz boğazımızda, düğüm düğüm......
Nedir bu?
Düş mü, kabus mu?
İnanamıyoruz işte Serkan Bey, Kardeşim..
Hayallerimize bile sığamıyoruz artık!
Şiirdi.. Günün ve yaşananların gölgesinde..
Tebrikler..
TÜM YORUMLAR (1)