* Düşler Karaya Döndü * Şiiri - Öztürk Ş ...

Sisli denizler ortasında…
Sessizliği kümeleyen bulutlarına inat gökyüzünün…
Sular üzerindeki çırpınışının seyrinde gece… Güneşinin…
Kim aydınlık bir ismi anar ki bu vakitte
Martılar bile sustu….
Belki paralel bir düşlemede…
İki sesin çarpışmasıyla yırtılan ufuklar …
Gizlerini gözler önüne serer de aşkın … gün olur…
Ama gece…
Kim ışığın resmini çizer ki bu vakitte…
Renkler bile soldu…
Belki rüyalarımıza uğrar sevgili…
Beklediğimiz bir söz söyler de…
Sarar mavisiyle grimizi…
Sonra ecelin şiirinden o iki hece…
Gelir …Örtünür üzerimize…
Kim yumar gözlerini bile bile…
Düşler karaya döndü…