Düşler Gibi Evrensel...

DÜŞLER GİBİ EVRENSEL...

Tozutuyor yine, yine Uludağ’da kar.
Kar çamları, çamlar karı kucaklar.
Tüm güzellikler doludizgin sürgün...
Bu güzelde bir eksiklik var; sevgili yar.

Beyaz beyaza karışıyor, yarışıyor;
Yeşil beyaza kucak açmış, yaşıyor.
Ey çirkin! Düşsün artık süngün,
Evrene sığmıyor, güzellik taşıyor.

Anlatmak, asla; görmeden mümkün değil,
Sözcükler emekliyor, sözlükler sefil...
Dışarda bir cümbüş, içimde bir düğün;
Düşler gibi evrensel ama sensiz değil.

Süleyman SAYLAN
Bursa (Uludağ) , 01.06.1990, Saat: 19.15