Geceler mutantan bir yaşamın simgesiydi
Biz sevmiyorduk çünkü çok kısaydılar / uyandığımızda
Mum gibi eriyip sönmüş mumların arasında
Sabahlar uçsuz bucaksızdı bizim için
Hele bir penceremizi araladığımızda
Yağmur kokusu dolunca odamıza
Fantezilerle dolu bir dünya bulurduk önümüzde
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
