Düşler Çıkagelsin Şiiri - Nihal Mirdoğan

Bir derinlik sarsın destan içinden
Kuşlar çıkagelsin dağ ötesinden
Masivayı yarsın mestan içinden
Düşler çıkagelsin bağ ötesinden

Dökülsün irice zemin üzeri
Çiçekler beklesin bahar üzeri
Sıcak buharlaşsın zaman üzeri
Başlar çıkagelsin çiğ ötesinden

O baş ki,çift başlı kartal soyunu
Selçuk'luyla kutla, toyla toyunu
Kükret semâları şahla tayını
Cûşlar çıkagelsin beğ ötesinden

Beğ'ler derse ;- Pusat sallamadın sen-
Balbal'lar vurur da acımaz ensen
Sagulu koşmada öçsüz gibiysen
Kaşlar çıkagelsin yuğ ötesinden

Tunga ,kaş çatarsa Türk yurtlarından
Saka,yol katarsa Türk yurtlarından
Buzda üşümeyen bozkurtlarından
Kışlar çıkagelsin çığ ötesinden

Dağlar , eteğinden çığları döksün
Altay'ı izleyen kurt başa baksın
Asya'dan Orhun'a sel olup aksın
Coşlar çıkagelsin tuğ ötesinden

Türk'lüğün varlığı Kürşâd'a varsın
Düşler, hakikâti acuna sarsın
Kişnesin atlar ,Turan'da dursun
Döşler çıkagelsin çağ ötesinden...

Mestan içinden ; Keyifli,iyi, uğurlu,mest olanların içinden.
Çiğ,çiy ; Kırağı
Balbal ; Eski Türklerde yuğ töreninde mezarın başına konulan taş ( o kişinin öldürdüğü düşman kadar taş konulur)
Yuğ ; Türk ve Altay halk kültüründe ve inancında cenaze töreni
Tuğ ;Türk ve Altay devlet geleneğinde hükümranlık sembolüdür.