Düşler alemi Şiiri - Muhittin Laçin

DÜŞLER ALEMİ

Arşı seyrediyordum ufkun ilmeklerinden
Öbek öbekti gökler yıldızlar dökülmüştü
Ahenk değirmeninde öğütülmüştü dünya
Zaman bütün her şeyi perdelemiş örtmüştü

Öyle bir zamandı ki sen ben öteki bile
Ensemizden habersiz takılmıştık menzile
Seyir defterlerinde gidişler kaydedilmiş
Dönüşler hanesinde yok şerhi düşülmüştü

Kurumuştu nehirler denizler çekilmişti
Asırlar öncesinden gelecek tükenmişti
Kitabeler silinmiş meçhuldü bütün izler
Hakikat aleminde her şey geri dönmüştü

Ezan sesleri yoktu kararmış kubbelerde
Her şey yapışıp gitmiş zamanın tekerinde
İlk giden hangi fırka son giden hangi nesil
Tüm algılar tahminler bir sonda görülmüştü

Bu nasıl gidişti iki ne iz var ne esememe
Giden hangi devirmiş hangi çağ hangi sene
Hiçler devrinden kalmış kurumuş üç beş çınar
Yorgun düşmüş burçlarda tarihler çürümüştü

Bir kanıt bulmak için kılı kırk yarıyorduk
Yerin hücrelerinde bir sebep arıyorduk
Yoklar yokları kovmuş bilinmezler iç içe
Koca devler bir çakıl taşına dönüşmüştü

Düşler alemindeydim çırpınıp duruyordum
Karanlık bir vahada güneşi arıyordum
Bir buğday başağından düşüp ayıldığımda
Koynumda sakladığım İstanbul üşüyordu

Muhittin laçin (Misali )