Düşler 3 Şiiri - Hasan Okursoy

Kimse görmez
Karanlıkta çıra isini
Uğraşma boşuna
Aydınlık görür her izi

Bir kahve tadında
Uzan sedirde
Çocukluğundaki tren
Uğuldar sesinde

Unutmaz insan
Dam üstünde karı
Oluğunda sarkıtları
İçinde üşür anıları

Beklemez camda
Yüzün süeti
Sen gidince
Dağılır sisi

Akşama öfkelenme
Öyle kederlenme
Anıları örseleme
Gece bağlar günleri

Bir avuç sevinç
Düşse de resimlere
Yılların ardından
Fark etmez kimse

İşte bir yudum şarap
Erken aldın yine
Seni o güne
Götürmez gece

Ne kadar
Tutuştursan içini
O günler
Gelmez seninle

Bir gün
Dara düşersen
Bıçağında çığlık olma
Koşturmasın gecen

Kim düşerse toprağa
Çürür sonunda
Demir olsa da
Çözülür pasında

Yaşam bu
Bahara güneşe aldanma
En sonunda
Olursun paramparça

23 Nisan çocukları gibi
Her gün gül
Günün kıymetini bil
Uçan kuşlar gibi süzül

Çocuklar bu aşk
Sizin denginiz
Sizin düşünüz
Birlik olun hepiniz

Bu közünüz
Ocakta da olsa
Işır durur köşeniz
Solur günleriniz

Gül kokusunda
Katmerinde
Bazen resimlerde
Güne not düşünüz

Bakıp dursun akşama
Günü çağırsın ikindi
Sevinsin dağ arkası
Sonunda açılsın kilidi

Bu insanoğlu
Değişir narı görünce
Çözülür elleri
Gün akşama düşünce

Her ağaç solur günü
Sarılır akşama
Aklından çıkmaz alevi
Küle dönünce

Böğründe ince bir sızı
Geçmez acısı
Seğirir durur akşamları
Bekler artçısı

Soğuk geçer kış
Üşür yalnızlığınız
Mektup gelir yanlış
Kalır resimleriniz