Topraktan götürür toprak insanı,
ama sen, deniz,
gökten götürürsün.
Hangi altın, gümüş güvenle
gösterir bize yıldızlar
yolu? - Sanki
tenin yoludur toprak,
denizse ruhun yolu.
Demek ki ruh
tek yolcusudur denizin;
ve ten,yapayalnız,
kalır öyle, kumsallarda,
uğurlayıp onu,
ağır, soğuk, ölü gibi.
Nasıl da benzer
deniz yolculuğu ölüm yolculuğuna,
sonsuz yaşam yolculuğuna!
Çeviri: Sait MADEN
Juan Ramon JimenezKayıt Tarihi : 1.6.2015 16:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Juan Ramon Jimenez](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/01/duslenmis-ezgi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!