Düşsel Hayat Şiiri - Abdurrahman Demir

Öyleyim
Bazen bir şey düşünmeden
Dalıp giderim
Çiçek olurum
Köklerini topraktan koparıp
Bir uçurtmanın peşi sıra
Maviye gülüşünü kaptıran çocuk
Rengi hep kırmızı bisikletinin
Kuşları kıskanacak kadar cahil

Bağırıyorum içimdeki dünyaya
Yüreğimde hapsettiğim katillere
Kaysı ağacı her bahar çiçeklendiğinde
Unutuyorum alnımdaki zamanın jilet darbelerini

Bilim ne karışıyor duygusallığıma
Ekosistem içindeki varlığıma
Gökyüzünü siyaha boyayamazsınız
Karışamazsınız gözyaşındaki tuzun oranına
Biliyoruz kalbin kan pompalayan bir organ olduğunu

Kar beyaz
Giydiğin gelinlik
Kefenin kendisi
Saçlarım
Sevdanın rengi
Her şey aslına dönüyor nihayetinde

Öyle işte
Dalıp giderim bazen
Hayalimdeki denizde boğulunca
Kıyıya vurur cansız düşlerim
Ne olur bana acımayın
Başka yolu yoktu yaşamanın