Düşlem Şiiri - Yalnız Kurt

bir ikili düşlemin ortasına sürüklendim
yüksek ateşlerin burgusundan geçip
bir başı mağrur sevgiliden alınan öpücük gibi
her zaman cesur
her zaman yürekli
bilmesemde
kanıma giren
bu serseri
sevgilinin kimliğini
bu karanlıklar benim değildi
bu tapınım
bu adresler
bu zelzeleli mevsimler
benim değildi
yalnız seslerimdi sessiz
uzak zamanlı duvarlarda yansıyan
anlamıyor bilmiyordun
içimde nice çınar ağaçları devrilmişti
kim kesmişti dallarımı böyle
hayasız
arsız
kansız
heyy vicdansız
alyakuz