Soyuttaki somuta
Binlerce düşünce uçuşumu usum
Kendi soyutuma, yine melankoli
Gözüm dalıyor yitiğime
Savruluşlarda yarenlik etmeye
Derken elimde kalem çiziktiriyorum
çocukluğumun çiçek eskizlerini
öyle can suyu verircesine
Onlarca top çiçeği somutluyorum
Sayfalarca umut devşiriyorum
Yetmiyor bu taze kokuyu sabaha
kadar soluyabilir; çizebilirim
Düşümle boyarım sarı, kızıl, çivit mavi
Krizantem yalınlığı
Kardelen direngenliği
Herdemcan yoğunluğu
Yediveren çoğulluğu
Ve kır çiçekleri adını bilmediğim
Belki bir ben keşfetmişim. Adsız
Belki de türü tükenmiş
Ve belki de kitaplarda unutulmuş
Türler var ya, hani onlardan
Umut kokulu bir çiçek beğeniyorum
Kendime; adını merhaba koyuyorum
EYLÜL 1998
Nurten AktaşKayıt Tarihi : 28.12.2006 22:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!