Takvim yaprakları bir bir koparken,
Geleceği düşlemeyi bırakmak varmış,
Ömürlük hayatları tahayyül ederken,
Şimdi ket vurdu geleceğime yalnızlık.
Yalnız kalmayı kim diledi bilemiyorum,
Bir şarkı mırıldanır gibi geldi kapıma,
Döngüleri dönerken hayatın,
Bir mucize bekler gibi bekliyorum yarınları.
Firakını yaşıyoruz sevdaların,
Kaçıncı mevsim bilemedim ayrılalı,
Son düşlerim de yenik düştü ayaza.
Farkımız kalmadı buzul içindeki kayalardan,
Kim bilir birgün yeniden yeşerir mevsimler,
Bir çığ gibi düşeriz yükseklerden ovalara,
Düşlediğimiz sevdalar sarılır boynumuza.
Kayıt Tarihi : 15.2.2020 13:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!