Düşlediğim Düş Şiiri - Alper Gökalp

Vurdummu eyeri kasabalara
Sürerim umutlarımı büyük şehirlere
Vururum kırbacımı dağlara
Koştururum rüzgarı kovalayarak
Kükrerim deryaları çalkalarım

Ben toprağın oğluyum,
Canım sıkılır gökyüzünü tokatlarım
Yüzümü hayallerimle yıkarım gülerek
Kimseye göstermem ekmeğimi
Ve onun içinde peynirsiz peynirim
Çaldılar cebime koyduğum yağmur suyunu
Ve gözümde biriken yaşları

Canım sıkılır güneşi sıkarım
Ardından titrerim bataniyeye sarılırım
Yıldızlara basarak geri gelirim
Üflerim denizleri,boralar kopar
Kartallarla beraber avlarız yılanları
Bazen bir ağaçta yaprak olurum
Savrulurken sarışın ve zayıfımdır
Çocuklara şekerler dağıtırım gecenin ikisinde

Karlar yağar şehre siz uyurken
Şaşkınlıkla seyrederim camdan saklanarak
Köşe başındaki dilenciye koşarım bir mumla
Dişlerimin arasında kalan aşımı veririm
İnsanların arasına girmek istemem çokça
Bozmak istemem temiz dürüst insanları
Benimde arkadaşlarım vardır herkes gibi
Beyaz bembeyaz kağıtlar

Canım sıkılır tutuklarım kendimi
Asarım kendimi marşları dinlerken
En sevdiğim alışkanlığımdır
Sıcak bir odada ölmek

Ezer geçerim taş sokakları
Cumartesi gününü beklerim pazar dan
Çünkü sokaklar cumartesi baş kaldırır
Kırmızı gömleğimi kıskanırım ezelden
Ve yeşil mendiline hayrandır ceketim
Bir hain pusudur ayaklarım
Götürür beni hep belalara
Çocuk olurum ansızın doğmamışken
Bayram yerine koşarım taranmış saçımla
Mutlu olurum elele gezdiğim kızla
Gülerim cebimin delik oluşuna
Ovaları silkelerim akşama doğru

Canım sıkılır cehenneme gider gelirim
Ve bir otobüs durağında söğüt ağacı olurum
Sinsice sizleri izlerim habersiz
Komik görünürsünüz hemde çok komik
Türküleri dinlerim bir çocuk masumluğuyla
Ve annem koşarak gelir dağların eteklerinden
Elimi öper yanıma oturur
Cebimden çıkarır şeker veririm biraz
Ve uzaklaşırım toprağı yararak
En çokta kırları severim ve ekmeğimi
Vazgeçemediğim dumanı tütmeyen ekmeğim
Koynuma sokar kanatlanıp uçarım
Başım döner buğdayların içine konarım
Bağırmak isterim herkes gibi
Boğazım yırtılırcasına ve kanarcasına
İşte böyle özgürüm düşlerimde
Böyle hayaller görürüm sabahları
Karanlığa sarılırım ışık girmeyen zindanlarımda.

MART 1998