Düşkün Şiiri - Habibe Sevinç

Bir Düşkün gördüm yolda
Başı eğik...
Aklı dar'da
Gönül dargın...
Ayaklar argın
Aheste gidiyordu...
Çok aheste
Sandım'ki son nefeste
Düşecek gibi'idi...
Dokunsan...yer'e
Eğilip bakamadım bile
Elinden tutamadım
Gözlerde derin boşluk...
Yılgın...bitkin...nahoşluk
Beden ahrar...aklı firar
Ser'inde uyuşmuşluk
Tutup kaldırsam bir kere
Her yanı yara...bere
Dokunmadım...
Dokunamadım...boş yere
Tutmadım...
Tutamadım
Elde kalır...bakiye
Utandım...
Utanmasın diye