Yıllar geçmiş
Bilmeden, hissetmeden
Hak etmeden hakikati
Bir hırs uğruna
Bıraktım bütün yılları
Arkamda
Bugün içerimden gelen bir acı var
Tümüne hakim bedenimin
Yükü varolmanın sırtımda
Biraz taşır sonra bırakırım niyetiyle
Yılları bıraktım ardımda
Kağıttan ince bir nefes çektim
Yok hiç bir şeye şu an hevesim
Kendime bile yetmiyor şu nefesim
Düşüncelerim bile inanmıyor bana
Gökyüzüne güvenmeye
Kendimi inandıramıyorum
Kızgın gemiler
Buhar püskürürler
Uzaktan uzaktan
Ah bir bilseler
Gelip de görseler
Bu şehir büyük bir isyanda
Kaburgalarının içine mi hapsolmuş herkes
Yoksa büsbütün hepsi mi içine doğar?
Kafamı tutan bu tas da ben miyim? Ya bu ses?
Boşlukta uzar durur bu onulmaz keşmekeş.
Nereye gidiyor onca aldığım tonla nefes
Nefes almayı sanardı marifet
Kızgın yüzlü adam
Bize değil
Hayata küsmüştü.
Bir gün diyenlere de
Kokular pençesi geçmişin
Kokular bir zaman makinesi
Bazen sabun, bazen bir yosun
Kokusu olur geçmişin sesi
Geçmişin ta kendisi
Kopuz ve ben
Nice deryalara düştük
En derin gecelerde,
Varlığımızla tutuştuk
Ben saydım o durdu,
Kulağımda hafif tını
Kaybetmişken rıhtımı
Ve bir gemi gelir uzaktan
Güzelleştirir hayatımı
Ama bir sorun var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!