güz ağacıydı
dökülür yaprağında
acır yüreğim
dalına konan kuşla
fısıldar sessiz
umut serenadını
yalnızlığını
dalgalar arıtır mı
gökyüzündedir
tutsak alınan günler
yasın duyarsın
düşlersin yokluğunda
dağılmaz bulut
gözüm yollarda kalır
burulur bekle
sarınca benliğini
yürek sızlatır
seviler avucunda
düş tuzağına
düşersem tuz basan ol
130110-4denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 13.1.2010 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!