Düşerken Toprağa Şiiri - Mustafa Parlak

Bir sonbaharda?
Dökülen yaprakların çığlıkları duyulur
Bir avuntudur şimdi yaşamak,
Kurtlar uzaklarda ulur.
Söyle! tenhalarda, güneşi!
Artık, kim avutur.
Zaman durur,
Ser verirken toprağa

Şimdi tenhasında güneş!
Yarım kalan bir aşktan sonra.
Yalancıdır mevsim,
yalancıdır sevgili!
Gün vurur yüzüne,
Düşerken toprağa.

Edilir dua, çekilir aminler.
Son görüştür artık,
Görülmez yüzün, bir daha!
Seninle geçen,zaman Gömülür,
Ömür gömülür, can gömülür
Seni verirken toprağa..