Dolaşırken ben,
Uçurumun kenarında
Sadece hayal ettiğim siluettin sen
Hiç ummazdım görmeyi seni karşımda
Ben yarlardan düşerken sonsuzluğa…
Hep kayboldum ben karmaşada,
Hiç anlaşılamadım,anlatamadım kendimi
Hep alıştırdım kendimi yalnızlığa
Umutsuzluğa,
Hiç ummazdım görmeyi seni karşımda
Ben yarlardan düşerken sonsuzluğa…
Ben yok olmaya yüz tutmuşken
Yakaladı beni bir el
Gördü ta içimi
En derinimi
Korkularımı,endişelerimi
Ve sadece baktı gözlerime
Bir anda içim ürperdi
Gördüğüm sonsuzluktu gözlerinde
Ama bu defa farklıydı
Beyazdı,aydınlıktı
En güzeli ise
Bana kaybettiğim umudu aşılamıştı…
Kayıt Tarihi : 14.12.2010 11:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!