Düşerken bir dünya Şiiri - Gencay Coşkun

Düşerken bir dünya
Görüyordu gözlerim
Grilikler içinde
Ölüme gülüyordum
Korkmuyordum zerre kadar
Sonum oluyor sanıyordunuz
Bense yeniden doğuyordum
Bitmeyen hışmımla
Son gidişimde
Elimde ne bir resim vardı
Nede yazacak bir hikayem
Her adım
Bir hikaye
Her adım
Yaşanmamış bir efsaneydi
Her adım
Güneşe nispet yapar gibi
Sonunda ay oluyordu

Sen söz vermiştin
Sözünü tutmadın
Başak gönüllere harman oldun
Çayımda garip bir dem
Damımda garip bir hikaye oldun
Sustum
İçime hapsedip
Kainata yalan söyledim
Üzülmedim diye
Yıldım mı sandım
Gerçeklerim yakardı
Gerçeklerim acıtırdı
Dikenin tene batıp çekilmesi gibi
Sancısı bezdirirdi

Ellerinde toprağım atılırdı
Bense uzaktan seyrederdim
Toprağın yağmurunu

Düşerken bir dünya
Görüyordu gözlerim
Grilikler içinde
Durmaksızın ağlıyordum
Hatam nerdeydi diye
Halatla çekilir miydi dünyam
Bir uçurtmanın ipindeyse
Salım salım sallanırdı hülyam

Düşerken bir dünya
Görüyordu gözlerim
Grilikler içinde
Masmavi bir rüya görüyordum
Bu sefer mi?
Asla uyanmıyordum….