Düşerken Şiiri - Muzaffer Öztaş

düşerken
yamalanmış ağlayışları
sökülür dillerinden
ve daye diyen
umut kırlarının
koparılmış çiçekleri
gözlerini mavileştirir...
gökyüzü
bir uçurtmadan çok
hayallere gebedir
geleceğin gelmesinden
huzursuzluk duyar
çocukluk...
acı sadece üç harfli
fakat
onların içinde
sevince yer bırakmayan
bir örtüdür...
saklambaç oynamıştır
uzun yıllar gülüş...
kahverengi gözler
esmer yüzlerin
ardında
gerçeği bırakmıştır...
nerede diye haykırırken
çömelip yere
ellerinini arasında
bir kaç yaş biriktirip
serpmişlerdir yarına...
uzatılırsa eller
sıkıca tutulur
ve geleceğe bir ateş doğar...