küf kokan dünyada
umutlarımız bizi beklemekten vazgeçti...
zaman doldurmak için, şimdilik yaşıyoruz
herkeste 'bitse de gitsek' havası var
insanoğlu kendi hayatında kurban olmayı seçti...
çağımız bize milyonlarca seçenek sunup,
bizi herşeyden mahrum bıraktı.
camın önünde debelenip duran sinekler gibiyiz
hep bir uğraş, mücadele görüntüsü
sonunda cama çarpa çarpa öleceğiz
ve bu, bir kayıp bile olmayacak.
ölümü anlamsızlaşan insanoğlu
yaşamın nasıl anlamlı olabilirdi ki! ..
Kayıt Tarihi : 20.8.2008 01:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Dokumacıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/20/duserken-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!