Ey benim şah damarım, şahenşahım, zât-ı pâkım…
Bir gün düşer kalem yere,
Sararır çiçek gibi, dağılır tüm yapraklar,
Kara toprak kucaklar, mısralarım düşer yere.
Miski amber pınarlarım, o yemyeşil diyarlarım,
Tacım, tahtım, saltanatım birer birer düşer yere.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta