Gecenin koynunda uyurken mehtâp,
Yıldızlardan yıldızlara renk düşer.
Sabahları gülümserken âfi tâp,
Yeryüzüne sırlı bir ahenk düşer.
Sürer gider hayat denen gaile,
Ömür yelkenlisi hasret sahile,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta