Kan ağlar güller,
Bülbül düşer feryada.
Bana kâr eylemezler,
Hızır düşer imdada.
Fırtınalar kopar içimde,
Aklımla gönlüm tezada düşer
Sen bitersin ya gözümde,
Yıldızlar fezâda düşer.
Bahtımın karası görünse şemse,
Zifiri karanlık kamere düşer.
İçimdeki kıyameti bir bilse,
Şaşırır Mecnun hayrete düşer.
Rengini almış da kırmızı gülden,
Lebinde zehir şerbete düşer.
Nicesi mutluyken bî-haber senden,
Seni görünce bin derde düşer.
Mahkûmum yâr gönlünde,
Zindandan kurtuluş Kürşat’a düşer.
Bir ömür sen varsın kalbimde,
Nihayet-i aşk cellâda düşer.
Ve kan ağlar güller,
Bülbül düşer feryada.
Bana kâr eylemezler,
Hızır düşer imdada.
Arif Köprücü
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;