Düşer Şiiri - Yunus Akkale

Kendine güvenme bu kadar emin
Bin bir türlü hile düzene düşer
Girersen belli olur nice zemin
Her zaman bir kuyu, kazana düşer.

Ümitleri bağlar güzel bahtına
Nice hanlar bakar geçer tahtına
Kısa bir oh! Uzun süren ahtın a
Hesabın görmek, yazana düşer.

Bir zaman gül oyna eyle gönlünü
Bulatır gözden su gelir gölünü
Can tenden çıkar teneşirde ölünü
Ebedi susar saz, tezene düşer.

Şeytanda hile cehenneme kadar
Genişken bu dünyası orası dar
Zerre bir günah, sevaba hesap var
Cehennemde azap, azana düşer.

Kara toprak dert doldur koynuna
İp takarda insan kement boynuna
Doymaz gider köçek kısa oyuna
Dolu dolu yaşa gezene düşer.

Onda buldun canı, ana çok aziz
Hürmette ona, kusur verme taviz
Mahşerde ateş görmez yüzü temiz
Düz yollar; sıratta gezene düşer.

Dilin söyler iken ediver tövbe
Ameli az ise de İmana gebe
Götür mahşere azık dolsun heybe
Cennet; özünde nur sızana düşer.

Allah yaratır, kula verir rızkı
Ayırt eyle de helal, haram farkı
Herkes kendin görür, kurduğu çarkı
Kurtuluş; gönlünü çözene düşer.

Yunus, boş geçirme var iken günü
Ah ile vah ile geçmişken dünü
Hayırda yarış, kem eyleme ünü
Kötülük; kadere kızana düşer.

3 Mart 2008 Kahramanmaraş