Dallar yeşersin diye toprağa düşenlere…
Yüzüme değme dur sataşma rüzgâr
Birikmiş gözümde kara bulutlar
Doğmasın o güneş kuşlar ötmesin
Açmasın çiçekler gelmesin bahar
Eritir bu acı dağ ile taşı
Kırk elli değil ki daha ne yaşı
O sımsıcak yüzü masum bakışı
Bir gülüşü yalnız bin bahar eder
Boynu bükük kaldı köyünde yollar
Anneler oğlunu gurbete yollar
Yükten değil dertten bükülmüş dallar
Talan olmuş gülü bahçıvan ne eder
Çocukluğu gizler kuytu zeytinlik
Nasıl açsın şimdi çiğdem gelincik
Sesi körpe kumru gözleri keklik
Sarp patika ince boynunu büker
Esme rüzgâr esme değme yüzüme
Ateş görünüyor güller gözüme
Acılarım derin sığmaz sözüme
Kara toprak körpe fidanı neyler
Kayıt Tarihi : 15.6.2014 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!