Düşenin Tutulmaz Eli Şiiri - Ali Sandıkç ...

Eğer düşer isen yoldan;
Ne arayan kalır, nede soranın.
Terk edip gider dostların,
Boş kalır o zaman yanın.

Menfaat olmazsa kimse beklemez.
Dostlar birer, birer kayıb olurlar.
Eski iyilikler hep unutulur.
Bu ne haldir diye insan üzülür.

Dememişmi bize atalarımız:
Düşenlerin olmaz yarı.
Böyledir dünyanın hali;
Düşenin tutulmaz eli....

Beklersin, beklersin çalınmaz kapın.
Uzun zaman geçti yok arayanın.
Geçmişte var idi bir çok hayranın.
Işık vermez şimdi çevreye mumun.

Hani nerde etrafında dönenler,
Beyim, beyim deyip alkış tutanlar?
Menfaat için boyün bükenler;
Şumdu hepsi senden kaçar oldular.

Hele bir düşte gör nasıl oluyor?
Bir anda etrafın sıfırlanıyor..
Yanan lamban bile ışık vermiyor.
Düşman aramıyor, dostun kaçıyor.

Selamını bile almaz dostların.
Unutulmuş senin iyiliklerin..
Dost bekleyerekten geçer bayramın.
Üzüntü. Kederden akar yaşların.

Bazen yolunu değişir:
Seni karşıdan görenler.
Artık kıymet taşımıyor:
Yoldan aşağı düşenler....

Şu fani dünyada rağbet:
Daima makam ve Paraya..
Hiç bir zaman değer yoktur:
Düşene yoldan aşağa....
24.12.2006 Almanya