Sevmiyorum insanların halini.
İçimden hep ağlamak geliyor.
Neyim varsa yitirdim birer, birer.
Ne sağlık, ne sevinç, ne umut.
Geriye kaldı elemle keder.
Düşman oldu dost bildiğim insanlar.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta