Düşenin dostu olmaz.
Yeter’ ki düşme.
Yeter ki düşme, seni ayaklar altına alan çok olur
Dönüp’ de hiç kimse, bakmaz yüzüne,
Dost olsa gören,
O bile bir anda ortadan kaybolur.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta