Düşenin dostu olmaz.
Yeter’ ki düşme.
Yeter ki düşme, seni ayaklar altına alan çok olur
Dönüp’ de hiç kimse, bakmaz yüzüne,
Dost olsa gören,
O bile bir anda ortadan kaybolur.
Yeter’ ki düşme.
Düşersen ne halin sorulur ne de senin hatırın
Aklına gelir de, eski dost sandıkların,
İşte o zaman bir anda bakmışsın
Sıkılıverir canın.
Yeter’ ki, düşme.
Düşenin bu devirde olmaz dostu,
Etrafında,,
Dost görmek mi istiyorsun mutlaka giymen gerek postu,
Postun yoksa dostun da olmaz,
Arama etrafında dostu.
Yeter’ ki düşme.
Kimse etrafında eskisi gibi dolaşmaz
Yolda görse giderken
Eskiden yerlere kadar eğilen yüzüne bile bakmaz.
Durup da hal hatırını sormaz.
Yeter ki düşme…
Kayıt Tarihi : 8.9.2013 21:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!