Düşenin Dostu Şiiri - Eyup Şahan

Nerde ekmeğimi yiyen insanlar?
Yeni kayboldular sor hele gardaş.
Canım feda sana diyen insanlar,
Sırra kadem bastı gör hele gardaş.

Bumudur söyleyin insanda vefa,
Vefasız kullardan görürüm cefa.
Ne çok dostum vardı, sürerken sefa,
Çıkacak kokusu dur hele gardaş.

Kimine şan verir sırtta libası,
Eşeğe semerdir sözün kabası.
Yoksulun sırtında yoktur abası,
Ayazda titremek zor hele gardaş.

Ayrılır yanından düşenin dostu,
Toplayıp giderken silkeler postu.
İltifat sayanlar, söylenen höstü,
Zamanla anlarsın er hele gardaş.

Biricik sadık dost yanımda kaldı,
Kapıda yediği gündelik yaldı.
Salladı kuyruğu gönlümü aldı,
İki ayaklıya ar hele gardaş.

Geriye çekildi hısım akraba,
Sen dara düşünce dost mu acaba?
Eyüp kes sesini, konuşma kaba,
Yaran varsa kendin sar hele gardaş.

Eyüp Şahan
Ankara 20.10.2013